Mest olduğum bu tezahüratın en ciddi boyutuyla Kadıköy'de vücut bulması çok şık oldu çünkü dün gördüğüm bu takım saygıyı hak ediyor.
Yere göğe sığdıramadıkları Saraçoğlu atmosforinin açılış maçında her şey ortadaydı, takım tertibat duruş, vuruş. Takım, %60 topla oynayıp, Fener'den %80 daha fazla pas yapıyor. 25-45 dk haricinde maçın tek hakimi, gol için çalışıyor çabalıyor ama küsmüyor.
Bu sene bu takımla her halükarda gurur duyacağız gibi çünkü en çok istediğimiz şeyi yapıyorlar, kaliteli mücadele. 40 dk. da 2 zorunlu oyuncu değişikliği yapmışsın, iyi oynadığın bir maçta kendi hatanla gelen golle 1-0 geridesin, bir anda 2. yi atsalar bizimkiler kendine geldiğinde 2-0'ı ancak idrak ediyor olacaklardı.
45. dk itibariyle Emre'nin çıkmasıyla rüzgar tekrardan bize döndü, oyunu domine ettik,
kontrayla bir gol bulup 18'e yaslanan Anadolu takımıyla, hiç bıkmadan golü arayan arada geride açık bırakan büyük takım maçına döndü.Maçın 75. dakikasında bu maç
3-0'a bitse de çok mutlu ayrılacağımı yanımdakilere söyledim çünkü şu maçta net olarak görüldüki Beşiktaş Fener'den 1 gömlek daha iyi bir takım.
Zapo son Kaıköy maçının aksine müthiş işler yapıyor,
Ernst kendisine tapma noktasına kadar çıtayı yükseltiyor,
Deli İbo, Beşiktaş'ın gerçek tarihlerinden biri olduğunu tekrar tekrar vurguluyor,
Aurelio yokluğunu çıktığında fark ettiriyor,
Guti Fener'in yarısı kadar isabetli pası tek başna yapıyor,
Q7 tüm kasti tekmelere rağmen pısmıyor,
Bobo Kadıköy'ü ne kadar sevdiğini gösteriyor.
Bir iki rötuşla bu takım daha da iyi yerlere gelecek, eldeki malzeme çabalıyor bizim de güçlerine güç katmamız geerekiyor.
